Forum Niesamowite

krzysztof123

W Izraelu istnieją dwa światy: dostatnich, sytych Żydów i dręczonych, upokarzanych nędzarzy Palestyńczyków. Pozbawionym perspektyw, niszczonym głodem i ograniczonym dostępem do oświaty czy lekarza Palestyńczykom brakuje nawet obrońców na scenie międzynarodowej.
Państwo żydowskie wprowadziło system formalnej i nieformalnej segregacji ludności, zarówno w samym Izraelu, jak i na terytoriach okupowanych, w żydowskich osiedlach na Zachodnim Brzegu Palestyńczycy nie są tam mile widziani. W samym Izraelu na terenach zamieszkanych pierwotnie przez ludność arabską, następnie wywłaszczoną, powstały setki osiedli żydowskich, których mieszkańcy muszą spełniać kryterium etniczne – nad dopełnieniem tego warunku czuwają specjalne komitety. Palestyńczycy nie mają również dostępu do ziemi: nad tym, by pozostała w rękach Izraelczyków czuwa Żydowski Fundusz Narodowy.
Żydowscy osadnicy na terytoriach okupowanych korzystają z praw i przywilejów niedostępnych dla ich palestyńskich sąsiadów. Podczas gdy Izraelczycy pozostają pod ochroną prawa cywilnego, to Arabowie poddani są rygorom prawa wojskowego. Jeśli Żydzi mogą bez przeszkód opuścić swoje miejsce zamieszkania i do niego wrócić, podróżujący Palestyńczycy z Zachodniego Brzegu ryzykują arbitralnym aresztowaniem czy zatrzymaniem, co de facto ogranicza ich wolność przemieszczania się. Arabowie nie mogą korzystać z żydowskich szkół czy placówek ochronyzdrowia, nie mają prawa wstępu do miejsc traktowanych jako święte w tradycji chrześcijańskiej czy islamskiej.
Palestyńczycy w Izraelu muszą stosować się do około 50 ustaw, które według palestyńsko-izraelskiej organizacji obrony praw człowieka Adalah albo nadają przywileje Żydom albo bezpośrednio godzą w Arabów. Jedna z głównych zasad przyznawania izraelskiego obywatelstwa zwana prawem powrotu stosuje się wyłącznie do Żydów, lecz już nie do Palestyńczyków, tych nawet, którzy urodzili się w ramach współczesnego państwa Izrael. Arabom z Izraela, których żony pochodzą z terytoriów okupowanych, nie przysługuje prawo do łączenia rodzin.
Edukacja żydowskich i palestyńskich dzieci w Izraelu przebiega dwiema drogami. Mali Arabowie uczą się w przepełnionych, ubogich szkołach, podczas gdy ich izraelscy rówieśnicy mogą wybierać w ramach sieci dobrze wyposażonych placówek oświatowych. Prawo nie zezwala, by Żyd poślubił kogoś spoza swojej grupy etnicznej. Z gąszczu przepisów, regulacji prawnych i wojskowych dekretów określających kto ma prawo mieszkać na określonym skrawku ziemi na terytoriach okupowanych, zdobytych po wojnie w 1967 roku, wynika, że o małżeństwach arabsko-żydowskich nie może być mowy.
I tak segregacja dotyczy wszystkich dziedzin życia: od kołyski aż po grób. Podział społeczeństwa na dwie grupy etniczne odbywa się pod czujnym okiem służb porządkowych, które za nic mają sobie prawo do równego traktowania. Pozbawieni majątku, przeganiani, upokarzani, karani, więzieni, doprowadzeni do nędzy i głodu Palestyńczycy wegetują w swoich gettach. Uprzywilejowana większość żydowska, korzystająca ze swobody przemieszczania się i niczym nieskrępowanego rozwoju (nawet zachęcana do niego) prosperuje: to jej symbole, kulturalne czy religijne, zdobią budynki miejskie i figurują na państwowej fladze. A co wy myślicie o tym antysemityzmie i tak podłym traktowaniu przez Żydów innych ludzi, zamieszkałych w tamtej cześci Świata, teraz w czasach XXI wieku.