Forum Niesamowite

filozof123

Jakiś czas temu pisałem post dotyczący ludzi, którzy odnoszą sukces poprzez bycie swego rodzaju „inżynierami relacji międzyludzkich”. Jest to bardzo złożony koncept i im dłużej żyję, tym bardziej mnie on zadziwia.
Napisałem, że sukces odnoszą ludzie, którzy potrafią wzbudzić entuzjazm wśród innych. Są to osoby na tyle charyzmatyczne i przebojowe, że mogą inspirować ludzi do działania, ale zarazem odnoszące się z dystansem do siebie, świata, napełnieni wewnętrzną harmonią i skromnością.
Doskonale wiemy, że ludziom z jednej strony imponuje przebojowość, ale jednocześnie mają niechęć do ludzi, którzy obnoszą się ze swoją świetnością.

Aby ludzie mogli zaufać i podziwiać, najpierw muszą szanować daną osobę. Ale w życiu codziennym dochodzi do paradoksu, że jest jedna cecha osobowości, o której nikt nie mówi, ale wszyscy jej szczerze nienawidzą, a jest nią po prostu pycha.
To właśnie pycha jest kluczem do tej zagadki, bo choć lubimy podziwiać ludzi odnoszących sukces w jakiejś dziedzinie, to tak naprawdę nie lubimy osób, które obnoszą się z tym sukcesem. Po prostu czujemy do nich odrazę. Przecież jak często odnosimy się ze zrozumieniem do ludzi, którzy robiąc źle, uderzają się w piersi i wstydzą się swoich słabości. Ale kiedy słabość albo moc obracamy przeciw innym, np. aby poniżyć innych, a wywyższyć siebie, trudno nam będzie odnieść sukces na dłuższą metę, gdyż inni będą się od nas odwracać.

Czy nie należy się chwalić swoimi osiągnięciami i po prostu siedzieć cicho, żeby nikogo nie urazić? – zdecydowanie nie. Bycie lepszym od innych zawsze będzie powodować mieszane uczucia, zazdrość, tak jak bycie gorszym od innych wywołuje współczucie i litowanie się.
Każdy z nas jest człowiekiem, ma zalety i wady. Ludzie nie chcą czuć się gorsi od innych. Bycie najlepszym w relacjach międzyludzkich to komunikowanie się w ten sposób, aby inspirować ludzi do działania na przykładzie swoich czynów, oraz empatyczne podejście w stosunku do innych. Każdemu naturalniej przychodzi podziwianie osób skromnych i pokornych, to nie znaczy, że nie mogą być najlepsi w tym, co robią.